Het went nooit ...
Gisteren zag ik je weer
Voor het eerst sinds lange tijd
Zonder waarschuwing was je daar
Je stond plots voor mijn neus
Ik had geen tijd om na te denken
Over wat ik zou zeggen
Van dit moment had ik al lang gedroomd
Maar in mijn gedachten was ik altijd voorbereid
En verliepen onze gesprekken zoals ik het wou
Maar in werkelijkheid ging het anders
Je zag me staan en glimlachte
Even later stonden we weer te praten
Alsof we elkaar nooit gemist hadden
Heel de avond ging alles heel vlot
Maar het afscheid verliep stroef
Dat zal wel nooit wennen
Voor het eerst sinds lange tijd
Zonder waarschuwing was je daar
Je stond plots voor mijn neus
Ik had geen tijd om na te denken
Over wat ik zou zeggen
Van dit moment had ik al lang gedroomd
Maar in mijn gedachten was ik altijd voorbereid
En verliepen onze gesprekken zoals ik het wou
Maar in werkelijkheid ging het anders
Je zag me staan en glimlachte
Even later stonden we weer te praten
Alsof we elkaar nooit gemist hadden
Heel de avond ging alles heel vlot
Maar het afscheid verliep stroef
Dat zal wel nooit wennen
Reacties op dit gedicht
| Elenore De Groote: | Vrijdag, oktober 03, 2008 23:33 |
| Zeer mooi geschreven, je hield echt van die persoon! | |
| ~ ChaOS ~: | Dinsdag, januari 08, 2008 22:01 |
| Ik weet zeker dat dit heel herkenbaar is voor vele mensen ;) goed verwoord. (zoals altijd :p) |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, november 01, 2007 22:51 |
| zeer goed verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: someone really special | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 01 november 2007 | ||
| Thema's: | ||