spookschip van de wereld

de zwarte kraai heeft me gewaarschuwd
de wereld dobbert maar wat rond
als een schip zonder thuishaven
ontreddert met ingescheurde zeilen halfstok

er is geen God die zich kapitein wil noemen
van dit rondzwalkend wrak waar hulpelozen
meedobberend als knaagdieren tussen kratten
op zoek naar een land van melk en honing

zeeën en oceanen kotsen deze wereld uit
schuimbekken miserabel luidruchtig gedreven
door de wind geblazen met bolle zeilen
mijlen ver van wat als bestemming was bedoeld

en toch

vergeef het ons, waar ben Jij; Redder in nood
die ons leiden zal met riemen die roeien
richting haven van hoopvolle mensen
die zonder angst thuis mogen komen

in een wereld van liefde

Geschreven door

Erna Muermans

Reacties op dit gedicht

Erna Muermans vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Mrs Flintstone:	Vrijdag, november 02, 2007 23:05
Zeer mooi beschreven! Echt bijzonder! Liefs van Wilma

Erna Muermans:	Vrijdag, november 02, 2007 21:28
opm. Waar ben jij werd vervangen door Gij die overal zijt

Over dit gedicht

Auteur: Erna Muermans
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 02 november 2007
Thema's: [Angst]