eenzaam en alleen
in mijn senioren flat twee hoog
is het binnen warm,en zit ik droog
je zou denken,hij heeft dus niks te klagen
toch zit ik me echter dikwijls af te vragen
is dit het nou,wat ik van het leven had verwacht?
de dag heeft weer blijkbaar niemand op het idee gebracht
om die ouwe eens even gezellig op te bellen
om het een en ander aan me te vragen of te vertellen
ze zijn niet kwaad of zo,geen ruzie zo gezijt
de kinderen hebben blijkbaar,altijd weinig tijd
ik ben wel oud,en al behoorlijk versleten,maar soms denk ik
wat is een mens toch gauw vergeten
ik ben geen ouwe zeur,en ook nog niet dement
maar voor dit leven,geef ik momenteel geen cent
Over dit gedicht
| Auteur: de vaanos | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2007 | ||
| Thema's: | ||