walgelijke wezens
ik snap ze echt niet
het zal wel aan mij liggen
ik zal het wel zien
maar volgens mij
zijn ze wispelturig
weten ze niet wat ze willen
zijn ze egoistisch
laten ze mensen vallen
en zijn beste vrienden
net hoe het hen uitkomt
en als ze dan terug komen
gewoon verwachten dat alles
dan weer goed is.
Ze liegen en bedriegen
maken misbruik van alles
en als ze wat goeds doen
dan is dat om het geweten
dan is dat weer gesust.
het ergste is nog wel
dat ik er ook een ben
een mens
Al geloof ik wel
dat er nog een aantal
uitzondering op deze wereld zijn
het zal wel aan mij liggen
ik zal het wel zien
maar volgens mij
zijn ze wispelturig
weten ze niet wat ze willen
zijn ze egoistisch
laten ze mensen vallen
en zijn beste vrienden
net hoe het hen uitkomt
en als ze dan terug komen
gewoon verwachten dat alles
dan weer goed is.
Ze liegen en bedriegen
maken misbruik van alles
en als ze wat goeds doen
dan is dat om het geweten
dan is dat weer gesust.
het ergste is nog wel
dat ik er ook een ben
een mens
Al geloof ik wel
dat er nog een aantal
uitzondering op deze wereld zijn
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, november 05, 2007 22:05 |
| van nature regelen wij alles om ons heen, ruilen wij met anderen, rekenen op evenwicht, of een beetje meer in winst, maar ook spiegelen wij onze beleving aan een te zien andermans lot, sommigen stellen dat als na te komen gebod. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vat | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2007 | ||
| Thema's: | ||