Pesten
Ik zit hier
Stil en alleen
Op de bodem van het meer
Niemand om me heen
Niemand die me vraagt
Hoe gaat het nu met jou
Niemand die iets zegt
Niemand heeft berouw
Geen mens heeft spijt
Van wat ze mij hebben aangedaan
Geen mens weet
Waarom ik ben weggegaan
Niemand voelt de pijn
Die door mij heen stroomt
Niemand weet hoe het is
Als je alleen over de dood droomt
Geen kind heeft stil gestaan
Bij wat ze hebben veroorzaakt
Geen kind wist, dat een gemeen woord
Iemand wel degelijk raakt
Stil en alleen
Op de bodem van het meer
Niemand om me heen
Niemand die me vraagt
Hoe gaat het nu met jou
Niemand die iets zegt
Niemand heeft berouw
Geen mens heeft spijt
Van wat ze mij hebben aangedaan
Geen mens weet
Waarom ik ben weggegaan
Niemand voelt de pijn
Die door mij heen stroomt
Niemand weet hoe het is
Als je alleen over de dood droomt
Geen kind heeft stil gestaan
Bij wat ze hebben veroorzaakt
Geen kind wist, dat een gemeen woord
Iemand wel degelijk raakt
Reacties op dit gedicht
| tweety-ysje: | Donderdag, november 22, 2007 22:47 |
| dit is heel herkenbaar, maar weet ook uit pesten kan je leren, ik ben er sterk uit gekomen wel is waar met de nodige tranen en gelach, maar jij ben sterk jij kan het aan! geef niet toe aan die "stomme buien", laat het niet je leven heersen, maar sta er boven! sterkte xxxxx | |
| *-cynthia-*: | Dinsdag, november 20, 2007 22:48 |
| geen woorden voor... stilmakend liefs, cynthia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Otsuku | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2007 | ||
| Thema's: | ||