Maar maakt het nu nog wat uit.
Ik verafschuw je.
Hou van je.
Ik wil je niet meer zien.
Maar kan niet zonder je.
Je bent alles,
je bent niets.
Ik verlies mezelf.
Jij maakt me compleet.
Ik was bijna af.
Nu gebroken.
Was het omdat ik om je gaf?
Maakt het nu nog wat uit?
Maakt het nu nog wat uit,
dat ik om je gaf,
om je geef.
En dat altijd zal blijven doen.
Ik kan niet zonder je.
Het is alsof ik zonder jou niet meer leef.
Maar maakt het nu nog wat uit?
Hou van je.
Ik wil je niet meer zien.
Maar kan niet zonder je.
Je bent alles,
je bent niets.
Ik verlies mezelf.
Jij maakt me compleet.
Ik was bijna af.
Nu gebroken.
Was het omdat ik om je gaf?
Maakt het nu nog wat uit?
Maakt het nu nog wat uit,
dat ik om je gaf,
om je geef.
En dat altijd zal blijven doen.
Ik kan niet zonder je.
Het is alsof ik zonder jou niet meer leef.
Maar maakt het nu nog wat uit?
Reacties op dit gedicht
| femmely: | Maandag, november 12, 2007 21:24 |
| ja het maakt zeker nog wat uit. laat het die gene weten | |
| Melski: | Maandag, november 12, 2007 19:03 |
| Wauw, ik voel je verwarring idd. Mooi geschreven. gr.Melski |
|
| anne(18): | Maandag, november 12, 2007 17:03 |
| Mooi geschreven, de verwarring voel je in de woorden! Sterkte Liefs anne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: WatchingMe! |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 12 november 2007 | ||
| Thema's: | ||