klanken van weinig woorden
de klanken
van jou gemeende woorden
troffen mij met overtrevende kracht
de tonen die mij smoorden
deden mij huilen zacht..
de betekenis
van jouwn zinnen
maakte wat los in mij
en het stak mij diep van binnen
Met weinig
woorden werd er veel gezegd
ik hoorde het aan de klanken
en het raakte mij regelrecht
en nu kan ik niet meer dan janken..
want wat ik hoorde was levensecht..
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127: | Dinsdag, november 13, 2007 18:12 |
| prachtige tekst, heel mooi Nummer 127 |
|
| trucker klaas: | Maandag, november 12, 2007 23:42 |
| klanken verraden de tekst zonder woorden mooi klaas |
|
| jasmientj..: | Maandag, november 12, 2007 20:35 |
| prachtig |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Persoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 november 2007 | ||
| Thema's: | ||