Tezamen
Gecompliceerd is jouw wereld
snappen doen we nooit …
in stilte reik ik mijn hand
aarzelend kijk jij me aan
ik weet
jij wil geen mededogen
ik erken
jouw alledaagse strijdt
ik voel
onbegrensde machteloosheid
toch
tezamen
gaan we ervoor
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Donderdag, november 29, 2007 11:43 |
| samen één hé ! knufliefs--hiljaa-- |
|
| switi lobi: | Donderdag, november 15, 2007 10:35 |
| Gelukkig maar... dat juist zulke kinderen van die lieve moeders hebben. Liefsliefs... switi lobi |
|
| bijouken: | Woensdag, november 14, 2007 19:04 |
| Een reikende hand is mooi meegenomen. Prachtig delend gedicht. |
|
| dichterbij: | Woensdag, november 14, 2007 11:42 |
| voor je kind heb je alles over wij volwassenen kunnen zoveel van hen leren lieve groet |
|
| *Ria Klein Herenbrink* Raira: | Woensdag, november 14, 2007 10:48 |
| en hier spreekt een moederhart meer dan alleen de woorden liefde is het sleutelwoord liefs Ria |
|
| honingbijtje: | Woensdag, november 14, 2007 10:41 |
| Wat een diep herkenbaar gevoel. Ik ga met Inner mee...een moederhart geeft niet op. liefs honingbijtje |
|
| Innerchild: | Woensdag, november 14, 2007 10:38 |
| Even een arm om je heen en een stevig schouderklopje ! Een moeder geeft de strijd nooit op ... want onze kinderen doen dat ook niet. Soms zou ik wel eens luid willen roepen: "Kijk mensen ... zie en trek je ogen open ... jullie hebben nog veel te leren van deze kinderen !" Knufje, Innerchild |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kriekske | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2007 | ||
| Thema's: | ||