wegdrijven
wegdrijven
ik vroeg
en jij antwoordde
alsof ons verhaal
een eigen leven leed
zuchtend over water
gegolfd in eb
ik hoopte
en jij gaf weg
alsof hemelse dromen
reikend waren
zoveel kussen
tijdens spreken
en tintelingen gevoed
op vasteland
vloed baart weeën hoog
door het kind
achtergebleven
in vaste golven
snakkend
Reacties op dit gedicht
| Angelina Lavender: | Zondag, november 25, 2007 15:50 |
| Als een tsunami ... mooi hoor! Knuffel Elske (Angelina Lavender aka RationalElfie) |
|
| Marousia: | Zaterdag, november 17, 2007 21:32 |
| Prachtige parel van een gedicht. Liefs van Marousia | |
| appelboom: | Zaterdag, november 17, 2007 12:35 |
| En drijvend op jouw poëzie, ademend op de parelwoorden... Liefs en een fijn weekend, Vicky |
|
| japonica: | Vrijdag, november 16, 2007 19:54 |
| Prachtig - overdrachtelijk - neergezet gedicht. Die stijl van jou is apart en erg verteerbaar !!! Liefs Japonica |
|
| Oorlam: | Vrijdag, november 16, 2007 12:49 |
| Een rijkelijke beeldenstroom | |
| kerima ellouise: | Vrijdag, november 16, 2007 10:57 |
| het kind achtergebleven in een eeuwig verlangen naar warme golven... erg mooi gedicht Fortuna! liefs kerima ellouise |
|
| dichterbij: | Vrijdag, november 16, 2007 10:01 |
| om met de golven weer aan land te komen lieve groet |
|
| remie: | Vrijdag, november 16, 2007 08:14 |
| emoties als eb en vloed...t gaat maar door....liefs remie | |
| Artifex: | Vrijdag, november 16, 2007 07:05 |
| Rakend geschreven... Liefs, Artifex. |
|
| ela: | Vrijdag, november 16, 2007 00:22 |
| wijnand.: | Vrijdag, november 16, 2007 00:14 |
| Soms drijf je weg de andere keer kom je weer,bij dit gedicht kom ik terug Graag gelezen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fortuna |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 16 november 2007 | ||
| Thema's: | ||