tranen van bloed, water en zout
Ik opende vol lust de vaten
warmte maakte mijn lichaam koud
scherp, gevaarlijk en gehaat
Niemand heeft kunnen verkomen
dat het lijf nu vol herinneringen staat
niets dan haat in mijn eeuwig vuur
Bloed dat leven wit moest wassen
nu in vlekken op mijn muur
dingen die ik liever niet vertel
Later mijn schuldigheid geweigerd te betreuren
met opnieuw beschadigd vel
tranen stromen als rood
Naar de laatste klop aan ’t verlangen
streefde ik reeds jaren naar de dood
Reacties op dit gedicht
| Imbroglio.: | Zondag, januari 06, 2008 20:18 |
| Stilmakend mooi. Echt prachtig verwoord. Liefs x | |
| Perzikalloveragain: | Zaterdag, december 08, 2007 20:05 |
| Je gedicht heeft me gegrepen.. prachtig hoe jij gevoelens zo weet te verwoorden.. *applausje waard* xx |
|
| xx-eowen-xx: | Zondag, december 02, 2007 15:13 |
| Mooi gedicht, Heel dramatisch. | |
| Fairouz: | Zaterdag, november 17, 2007 15:10 |
| nein zu dramatisch !!Hammer geschrieben ....Fairouz | |
Over dit gedicht
| Auteur: +lory+ |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2007 | ||
| Thema's: | ||