bomen
BOMEN
ze geven kalmte
rust
ze maken ruimte voor mijn verdriet
hun groenige geur
geeft me troost
geborgenheid
een omarmende sfeer
hier vind ik de stilte
die plaats maakt voor het gesnik
terugdenkend aan onze momenten
wandelend tussen de BOMEN
zie daar onze schommel
niemand meer om me een duwtje te geven
zodat ik wiggelwaggelend
in je opengesperde armen terechtkom
dit alles is meer dan groen bruin of rood
het is waar het begon
en waar het eindigde
dit alles is mijn verleden
waar ik kan denken aan de toekomst
Reacties op dit gedicht
| lockedupheart: | Donderdag, november 22, 2007 16:09 |
| mooi geschreven wanneer spreken we is af om is te praten? liefs |
|
| Gebroken Hart: | Donderdag, november 22, 2007 06:28 |
| het is mooi geschreven werk aan de toekomst maar koester het verleden hvvj |
|
| broken wings: | Zondag, november 18, 2007 15:34 |
| deze is echt mooi,ik had je gemist op freaks,de freaksfamilie:) nougabollie:) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *perzik* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2007 | ||
| Thema's: | ||