tot in de allerlaatste nacht
mijn grijzend haar
waai ik tot jou
bladgouddruppels
van nachtgroene blikken
het is de lente
die de morgen uitlaat
- als Noachs duif
in vertes nevelige vermoedens
zonneweefsels tekent
op schedels van belofte
en tere knoppen drijft
uit twijgen met dewelke
wij de wereld omarmen
tot de morgen valt
laadt hij de vruchten
van herinneren terug
in manden verlangens
en kale takken
strekken zich
in de avond
over mijn schedel
en mijn grijzend haar.
sunset 19-11-2007
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Dinsdag, november 20, 2007 10:34 |
| en grijze haren zijkn geen belemmering;)...ik proef lente stevige groet willem |
|
| H.J.: | Maandag, november 19, 2007 20:17 |
| ik hoef enkel de grijze haren te veranderen in een kalendhoofd en ik voel me thuis in jouw wonderschone dicht. liefs en fijne avond. H.J. |
|
| conan: | Maandag, november 19, 2007 15:01 |
| dikwijls gelezen omwille van de beeldenrijkdom , en het zeer sensuele van je verzen , van genoten....één persoonlijke opmerking : ik hou niet zo van de verouderde uitdrukking '' met dewelke'' mijn leraar nederlands veranderde die steevast in ''waarmee'' liefs conan*** |
|
| Fairouz: | Maandag, november 19, 2007 13:42 |
| niet alleen prachtig geschreven maar ook heerlijk om te lezen ...groeten | |
| verhavert: | Maandag, november 19, 2007 13:12 |
| een pracht van een gedicht terug liefs |
|
| Windwhisper: | Maandag, november 19, 2007 09:01 |
| Mijn haren zijn nog niet grijs, denk ik in een impuls, maar wat een mooi schrijven zet je weer neer Sunset Ingo Liefs Cobie Kuzzz |
|
| dichterbij: | Maandag, november 19, 2007 08:52 |
| weer prachtig geschreven lieve groet |
|
| remie: | Maandag, november 19, 2007 08:48 |
| hmmm daar heb ik tubes verf voor die grijze haren...liefs remie | |
| Danielle: | Maandag, november 19, 2007 08:25 |
| in een woord,lieve sunset prachtig !!!!!!!!!!!!!!!! liefs Danielle |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 november 2007 | ||
| Thema's: | ||