bijna onhoorbaar
elk woord of gebaar
heeft ze speciaal voor hem gemaakt
die eerste dagen
en nu veel later in de tuin
ziet hij de oude rozenstruiken bloeien
alles is gelijk gebleven
alleen hoorde hij in haar stem geleidelijk
een weten
bijna onmerkbaar
de vertrouwde zachte toon
van samenleven
Reacties op dit gedicht
| Artifex: | Dinsdag, november 20, 2007 19:56 |
| Een hele mooie... Liefs, Artifex. |
|
| Ludy: | Dinsdag, november 20, 2007 16:45 |
| Aha, je oren gebruik je goed! Liefs, Ludy |
|
| switi lobi: | Dinsdag, november 20, 2007 14:26 |
| Ontroerend en zooo mooi... Liefsliefs, switi lobi |
|
| Ria -rimpeling-: | Dinsdag, november 20, 2007 14:00 |
| Stilmakend mooi! liefs Ria |
|
| less - no more: | Dinsdag, november 20, 2007 12:22 |
| mooie lieve woorden voor waar samenleven nog mogelijk is sweets, Jan |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, november 20, 2007 12:13 |
| Goede morgen wilde ik nog schrijven, maar de pc was me te vlug af..... Liefs Cobie |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, november 20, 2007 12:12 |
| wohhhhh verwondering en bewondering hier voor dit prachtig schrijven Goede morgen Pierre kuzzz |
|
| tweety-ysje: | Dinsdag, november 20, 2007 11:57 |
| jep mooi xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2007 | ||
| Thema's: | ||