Tussenstation

November is te lang, zo in één keer
weekenden zijn soms niet genoeg
om bij te tanken
- knippen met je vingers en doorgaan
het wordt moeilijk om te blijven staan
als je voeten zeer doen van het gewicht,
en je nog lang niet mag gaan zitten en
liggen ook niet meer.

Stoppen is gevaarlijk, zo in één keer
maar mijn benen kunnen niets meer dragen
geen stap verder, laat me even
een tussenstation, ik moet eruit
al is het maar voor twee minuten en
moet ik rennen – het is het waard
als ik het perron weer haal en zelf
kan bepalen hoe het verder gaat.

De rails rijdt naar jou
en ik zit in de trein.
Ik wil met je verder reizen
en nog lang de jouwe zijn.

Geschreven door

Quando

Reacties op dit gedicht

Quando vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Nyuka:	Vrijdag, januari 25, 2008 22:07
Mooi ritme in je gedicht. Lees inderdaag lekker door.. Xx Nyu~ Mooi einde, laten we hopen dat het zo blijft :)

Mathilde:	Woensdag, november 21, 2007 13:58
wow... leest lekker! fijn einde ook! :) kus!

sunset:	Woensdag, november 21, 2007 13:04
Toppie dit en door mij heel graag gelezen. Liefs, sunset

Amon:	Woensdag, november 21, 2007 11:36
kedeng, kedeng, whoehoeee in een prachtig cadans geschreven!

happiness.:	Woensdag, november 21, 2007 11:32
heel mooi gedicht.. liefs. x

Veruniek:	Woensdag, november 21, 2007 11:20
Kortom prachtig :-) Liefs van mij

Over dit gedicht

Auteur: Quando
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 21 november 2007
Thema's: [Delen] [Leven] [Hoop]