De kleur van je huid.
de kleur van je huid
doet mij verlangen naar
een stakato, hel en luid
het doet mij denken aan een smaragden land
naar de ogen van een zwoele vrouw
mijn mondwater springt uit de band
ik spoel je na als een edele diamant
geen druppel wil ik van je missen
ik wil je zien blinken als olie die verdampt
en zacht geworden onder mijn beroering
zal ik je met mijn tong je warme lijf beroeren
te ziet ik hou van jou als een koning
bij het openen van mijn blik hier
zie ik die warme kleur van jou
’t is daarom dat ik zo van erwtjes hou
ela
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Zaterdag, november 24, 2007 23:13 |
| Prachtig! Liefs van Marousia | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, november 24, 2007 16:42 |
| leuk weer!Groetjes janny | |
| Ludy: | Zaterdag, november 24, 2007 15:50 |
| Heel leuk!!! Dank voor je reactie. Hoe lang nog, ja. Liefs, Ludy |
|
| Peter van Tiel: | Zaterdag, november 24, 2007 14:58 |
| Was natuurlijk eerst op het verkeerde been gezet, je bedoeling toch? Tijdens het lezen van "zacht worden onder mijn beroering" dacht ik, hier klopt iets niet, hahaha! Ja dus, maar wel leuk! Prettige voortzetting van het weekend. Peter. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 24 november 2007 | ||
| Thema's: | ||