Bij het zien van hem, stampend in grote regenplassen.
Hij heeft dezelfde rode haren
en in zijn hoofd varen wellicht
dezelfde loze gedachten rond.
Hij weet misschien wel dat de hemel
met bloemblaadjes gooit.
Dat de wolken verdriet hebben. Net als ik.
Maar het besef dat leven vergankelijk is
en tijd niet stopt; dat je met alleen lieve ogen
niet overleven kan, moet ik hem nog vertellen.
En dan ook dat er in de Hemel ook plassen zijn;
dat we daar samen gaan stampen, dan.
Want hij gelooft ook in God, en dat is genoeg.
Paul de Bruyn: | Woensdag, december 12, 2007 14:05 |
Een slotzin waar ik warme rillingen van krijg omdat ''t zo intens overtuigd klinkt. Maar de hele laatste strofe vind ik fantastisch, ''t beeld, ''t idee.. Mag ik ''m een keer horen? liefs, |
|
Séverine: | Vrijdag, december 07, 2007 20:43 |
oooh echt mooi geschreven | |
milamber: | Dinsdag, november 27, 2007 23:57 |
Dat is nou ''t vervelende aan jullie gelovigen: jullie weten t altijd wel mooi te zeggen. | |
Suzanne.: | Dinsdag, november 27, 2007 22:59 |
Sjee. Hier krijg ik een acuut punthoofd van. (Voorgaande uitdrukking staat open voor eigen interpretatie :P.) Hihi. Kus. |
|
Sarah Blind: | Dinsdag, november 27, 2007 20:51 |
Super geschreven. Je geeft iets mee om over na te denken. Liefs, |
|
Code-Y: | Dinsdag, november 27, 2007 18:16 |
een knuffelig gedichtje... Echt zo een die je in je armen, of je hart sluit =) Zijdezachte woordkeus :) Liefs, DJ-Code Y |
|
Fairouz: | Dinsdag, november 27, 2007 17:46 |
geweldig !! | |
Oorlam: | Dinsdag, november 27, 2007 17:43 |
Sterk, teder voelend. | |
Blubvisje: | Dinsdag, november 27, 2007 17:42 |
Mooi hoor! Liefs, Kimberley. |
|
elze: | Dinsdag, november 27, 2007 17:40 |
mooi dit ,,, laifs elze |
|
Auteur: Marjolein. | ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 27 november 2007 | ||
Thema's: |