Laat me,
Laat me, laat me even vergeten,
heel even maar,
zonder jou, zonder iemand,
zonder troost of nabijheid,
deze pijn is te diep gegrift,
het eerste verlies,
daarom niet het laatste.
Laat me, laat me even stilstaan,
niet hoeven bewegen, niet hoeven voelen,
niet hoeven zijn, laat me even bij mezelf zijn,
even zwak zijn, niet doen, niet denken,
laat me deze tijdloosheid even koesteren,
straks zal ik het einde van ons omhelzen,
maar nu wil ik even vasthouden en doen alsof.
Laat me, laat me nog even herinneren,
jij en ik het begin,
toen het verdriet en de onmacht,
nog niet tussen ons geslopen was,
toen de liefde nog eindeloos was,
mijn wereld jouw wereld was
en zij nog niet bestond.
Laat me jou koesteren,
laat me jou nooit vergeten,
laat me nu maar los,
in echtheid waren we verbonden,
tijd brengt jou niet terug,liefde nog minder,
dus ga nu maar,
ik red het wel!!
Lydia