Het leed dat liefde heet
Met mijn hoofd in de wolken
Kijkend door een roze bril
Zie ik alleen jou
Afdwalende gedachten
Een glimlach uit het niets
Maar toch bang
Dat het zomaar over zal zijn
Dat ik achterblijf
Leeg,
en met niets meer dan pijn
Dus hou ik mezelf tegen
De noodzaak mezelf te beschermen
Tegen het leed
Dat liefde heet
Kijkend door een roze bril
Zie ik alleen jou
Afdwalende gedachten
Een glimlach uit het niets
Maar toch bang
Dat het zomaar over zal zijn
Dat ik achterblijf
Leeg,
en met niets meer dan pijn
Dus hou ik mezelf tegen
De noodzaak mezelf te beschermen
Tegen het leed
Dat liefde heet
Reacties op dit gedicht
| [tralala...]: | Donderdag, november 29, 2007 18:49 |
| ik sta je bij hoor! :D DÚRF! grapjas!;) je doet je zelf té-ko-ort! liefsXx Joyce |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nalaa | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2007 | ||
| Thema's: | ||