Weerhaakjes.
Weerhaakjes.
Nooit
zag ik de Hemel,
en laat dat
ook nog maar even
zo blijven.
Maar wel zag ik
eens
een klein glimpje
van de Hel.
Zelfs
de herinneringen
aan dat moment
hebben lastige,
scherpe weerhaakjes
en zijn eigenlijk
best nog wel lang
blijven steken
in mijn vel.
Peterdw.
Reacties op dit gedicht
| Claire Q: | Donderdag, november 29, 2007 12:30 |
| hmm de weerhaakjes, soms wat scherper en later wat helder om warmte te zien.. iig mooi woordgebruik.. Liefs.. |
|
| lommert: | Donderdag, november 29, 2007 09:26 |
| elke dag kan een hel zijn als je jezelf ''betreurd''in het zijn van jezelf...ik verdom het vierkant;)... stevige groet willem |
|
| Fairouz: | Donderdag, november 29, 2007 08:55 |
| Tja, ik hoor wel eens mensen roepen hemel op aarde...zeker een momentopname denkt U niet ? De hel is wel herkenbaar mooi beschreven Vriendelijke groeten Fairouz | |
| sunset: | Donderdag, november 29, 2007 08:45 |
| ''k Denk dat velen onder ons reeds een glimp van de hel mochten zien. Jij hebt dit meer dan voortreffelijk verwoord. Chapeau. Groetjes, sunset |
|
| remie: | Donderdag, november 29, 2007 08:07 |
| ja de hel heb ik ook gezien, maar die vergeten we toch...doorlopen is mijn motto...liefs remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: Peterdw. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 november 2007 | ||
| Thema's: | ||