Ik laat los.
Het glas bepaalt
onze posities. Met bloed
bedekt. En tranen geslaan.
Jouw ogen kijken
me beschuldigend aan
Alles doe ik fout.
Jouw woorden steken
in mijn hart. Keer, na
keer. Al maandenlang.
En alles wat ik nu
nog wil doen
Is ver, ver weglopen.
Ik haat je.
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Maandag, december 03, 2007 15:41 |
| Oei wat is dit erg om te lezen..haten is het verschrikkelijkste wat er is! Dicky |
|
| ela: | Maandag, december 03, 2007 00:53 |
| Haat stat op het gezicht geschreven, daar wil niemand mee leven. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Butterfly_* | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2007 | ||
| Thema's: | ||