Woorden...
Woorden...
Soms kun je iets niet
met veel woorden zeggen.
Dan brandt de pijn
Diep van binnen.
Je verlangt naar troost.
Even niets te hoeven zeggen.
In stilte tot rust komen.
Tot woorden weer boven treden.
Soms kun je iets niet
met veel woorden zeggen.
Dan brandt de pijn
Diep van binnen.
Je verlangt naar troost.
Even niets te hoeven zeggen.
In stilte tot rust komen.
Tot woorden weer boven treden.
Reacties op dit gedicht
| erje: | Maandag, december 03, 2007 19:25 |
| als je even niets zegt denk dan gewoon zwijgen is goud jij redt het wel liefs Ronny |
|
| Fari Sohi: | Maandag, december 03, 2007 16:51 |
| In stilte gelezen. liefs, Fari |
|
| Quicksilver: | Maandag, december 03, 2007 16:34 |
| zo is het lieve moongirl.. liefs,knuffel Dicky |
|
| Oorlam: | Maandag, december 03, 2007 12:55 |
| Precies, soms is even zwijgen het beste. | |
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2007 | ||
| Thema's: | ||