BELOFTE
Zes lange maanden ben jij nu van ons heen
En nog nimmer voelde ik mij zo alleen
Je laatste rustplaats is nu eindelijk gereed
De steen die zo dwars door mijn ziel hen sneed
Langzaam begin ik uit de droom te ontwaken
En gaat jou afwezigheid mij steeds meer raken
Pas nu begint de strijd tegen de pijn
Het gevecht om om vader én moeder tegelijk te zijn
Jou plaats innemen kan niets en niemand niet
Er ís geen geen antwoord op Belle en mijn verdriet
Maar niets kan mijn en ons gevecht doen staken
Ik zal mijn belofte aan jou die avond waar gaan maken
Ik gá afmaken waar wij zo volop mee bezig waren
En zal daarbij mijzelf nimmer sparen
Het verdriet en de pijn voelt nu zo inmens
Mijn liefde voor jou nu zo intens
Ik mis je sigaretten op de tafel, je praten, je lach
Ook je soms onzekere gevoel dat ik in je zag
Alles is nu leeg....de bank, je kast, je plekje in bed
Alleen die plaats in mijn hart blijft altijd bezet
De dag dat je mijn hart en mijn liefde stal
Is het gevoel dat altijd me altijd sterken zal
Lieve Els, de strijd, die oneerlijke strijd gaat door
Maar het komt wel goed, daar zorg ik voor
Mijn belofte aan jou zal altijd blijven staan
Dat Isabelle en ik met ons leven door zullen gaan
Gelukkig proberen te worden, al moet dat zonder jou
Met het gevoel, dat ik voor altijd van je hou
Heb vertrouwen in de toekomst, in Isabelle en mij
Want jou Beertje en ik blijven knokken, zij aan zij.
~
kerima ellouise: | Dinsdag, december 04, 2007 16:01 |
stilmakend intens deze eerlijke woorden...strijd...maar geef jezelf ook momenten van stilte...en voel haar zijn, voor immer bij je. liefs kerima ellouise |
|
Auteur: Adelaar | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 04 december 2007 | ||
Thema's: |