de herrinering blijft!
de tijd blijft in mij leven van verdwenen momenten
ik hoop dat ik ze zal koesteren zelfs in procenten
de herrinering gesettelt in mijn grote hart als rustplaats
maakt vast geen aanstalte te verdwijnen heeft geen haast
ik koester het als geen ander en hoop dat het zo blijft
en dat ik het ben die het herinner en nu ook beschrijft
als dagen zijn gegaan en nieuwe dagen breken aan
is het eigenlijk tijd dat het verleden hoort te gaan
maar aangezien dat een onmogelijke opgave blijkt te zijn
wil ik niet leven met die gedachte dat doet mij pijn
dus ik heb de middenweg genomen leef nu maar soms in het verleden
en ben dus uit geen van beide straatjes helemaal uitgetreden
7 12 2007 eva roelofsen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: soulmates eva roelofsen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2007 | ||
| Thema's: | ||