Het doet meer zeerMijn ogen dwalenDoor de kamer...Is al het leven er nu uitGeen bel die gaat voorMijn twee jongensNergens hoor ik meer geluidEen nieuwe faseIs begonnen...Een begin alleen te zijnKinderen zijn uitgevlogenIk houd me grootMaar binnenin voel ik me kleinZo stil, alsof het levenIs verdwenenHet is doods en oh zo stilLeefde ik alleen voorkinderenIs dit het leven wat ik wilAlleen de tijd nuVoor mijzelveGeen zorgen voor de ander meerMijn hemelWat moet ik hier aan wennenMijn kinderen 't huis uitHet doet meer zeerDan ik had kunnen vermoedenJannie, 9 Dec. 2007
Lovely_ girl: | Zondag, december 09, 2007 15:15 |
loslaten ;) , een moeilijk iets vooral als je ze zoveel jaar bij je hebt gehad. Je vindt je weg wel en ze komen vast en zeker nog vaak bij je langs :D... sterkte liefs en dikke knuffel |
|
lommert: | Zondag, december 09, 2007 15:10 |
het deed zeer...moet er nu niet aan denken dat ze terugkeren...het is goed zo..en het went snel;) liefs willem |
|
Sabri83: | Zondag, december 09, 2007 15:06 |
Schitterend gedicht. xx | |
Windwhisper: | Zondag, december 09, 2007 14:55 |
Lieverd begrijpen doe ik je goed hoor, Ik wens je sterkte hopelijk vind je een weg er in, maar daar ben ik eigenlijk zeker van. Liefs Cobie Kuzzzz |
|
Ria -rimpeling-: | Zondag, december 09, 2007 12:18 |
Och! | |
Ria -rimpeling-: | Zondag, december 09, 2007 12:17 |
Og kan het me zo voorstellen,gelukkig heb ik er nog een thuis,de oudste is al anderhalf jaar het huis uit,maar ze op nog geen vijf minuten afstand dus ik mag zeker niet klagen,wens je heel veel sterkte!! liefs en knuffel Ria |
|
Dreamlover: | Zondag, december 09, 2007 12:01 |
Dat lijkt me inderdaad erg erg moeilijk. Liefs Dreamlover |
|
westland: | Zondag, december 09, 2007 11:16 |
ja jannie,eens komt de tijd dan vliegen de kinderen uit.bij ons zijn ze al jaren uit gevlogen.in het begin is het stil maar dat went wel .ze komen vaak langs dus helemaal weg zijn ze niet.wij hopen dat je snel aan de rust en stilte in je huis zal wennen. groetjes jany en bertus |
|
elze: | Zondag, december 09, 2007 11:08 |
en toch ook...dankbaar zijn dat je kinderen kunnen kiezen,,,hun eigen pad met een eigen leven...jouw taak is niet voorbij, jij hebt nog zoveel liefde om te geven... laifs elze..een doekeltje van mie |
|
less - no more: | Zondag, december 09, 2007 11:08 |
mooi omschreven, herkenbare gevoelens. heel veel sterkte met het (her)vinden van een bestemming voor je daginvulling. sweets, Jan |
|
Auteur: Jannie Hoogendam | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 09 december 2007 | ||
Thema's: |