dan zal ik gaan.
Als je weigert laat ik je dwalen door
stille gedachten die je niet verstaat;
in je hoofd weet zelfs de zon niet meer
wanneer zij stralen kan, of niet.
Als je werkelijk te zwak bent om
te vechten zal ik jou laten gaan, maar
zorg wel dat jouw handen mijn hart
verlaten en stroom al je liefde uit mij.
Het lukt je toch niet.
Reacties op dit gedicht
| Evera: | Maandag, december 10, 2007 19:25 |
| dankje lieverd. ze zijn beide mooi, maar vooral deze laatste zin verwoord wat ik niet durf te zeggen. Liefs, M |
|
| Evera: | Maandag, december 10, 2007 19:24 |
| ManicManja: | Zondag, december 09, 2007 16:16 |
| beeldend en heel herkenbaar geschreven. | |
| Sabri83: | Zondag, december 09, 2007 15:29 |
| Zo mooi geschreven. x | |
Over dit gedicht
| Auteur: Elise, | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 09 december 2007 | ||
| Thema's: | ||