Mijn verdriet

Je dochter is getekend door een man
De dader vervolgd vrolijk zijn leven
met een opgelegde therapie
Mijn dochter slachtoffer van hem
is veranderd, is niet meer dat kind van daar voor
Ze schaamt zich en voelt zich vies
Haar verdriet, woede en schaamte uit ze op moeder
Ik hoor de psychologen zeggen..*dat is een normale reaktie*
Ze reageerd zich af op mensen waar ze van houd
Ik dus.....Wat je dan als moeder krijgt te verduren
is met geen pen te beschrijven
Het maakt je als moeder boos verdrietig en er heerst onmacht
Je mag niks doen..Dat staat in de wet
Daarvoor zou er politie zijn
Maar wat ik voel en meemaak met mijn dochter kunnen ze niks mee
Ik voel me het slachtoffer van deze wetten
Omdat het mijn kind niet mocht beschermen Ik moest de boel uit handen geven
Omdat het mijn kind is laat je je alles zo welgevallen
Maar ook daar zal een einde aan komen
Als ik als slachtoffer van zijn daden toch dingen ga doen die niet voor de wet mogen
Nou ik heb daar maling aan
Want de wet heeft ook maling aan het verdriet van mij en mijn kind