Knutselen
× Knutselen ×
Elke dag weer tranen
Helaas niet van geluk
Tranen van uitgeput, verward en moe zijn
Tot hoever kan ik stuk
Allemaal kleine scherven
Zie ik om me heen
Moet mezelf gaan lijmen
Het liefste nu meteen
Vele jaren terug
Dit zelfde gevoel gehad
Op zulke momenten
Was ik echt het leven zat
Moet je bij jezelf eens denken
Toen was ik negen jaar oud
Zelfs op die vroege leeftijd al
Voelde dit leven benauwd
Toen was het een tijd weg
En nu is het terug
Weer mezelf bij elkaar rapen
Schiet op, een beetje vlug
Voordat iemand het merkt
Dat je weer uit elkaar bent geweest
Lijmen, plakken, knutselen
Dat is de enige oplossing..
Elke dag weer tranen
Helaas niet van geluk
Tranen van uitgeput, verward en moe zijn
Tot hoever kan ik stuk
Allemaal kleine scherven
Zie ik om me heen
Moet mezelf gaan lijmen
Het liefste nu meteen
Vele jaren terug
Dit zelfde gevoel gehad
Op zulke momenten
Was ik echt het leven zat
Moet je bij jezelf eens denken
Toen was ik negen jaar oud
Zelfs op die vroege leeftijd al
Voelde dit leven benauwd
Toen was het een tijd weg
En nu is het terug
Weer mezelf bij elkaar rapen
Schiet op, een beetje vlug
Voordat iemand het merkt
Dat je weer uit elkaar bent geweest
Lijmen, plakken, knutselen
Dat is de enige oplossing..
Reacties op dit gedicht
| Krstn: | Vrijdag, december 14, 2007 23:19 |
| Honey, tell me and talk about it if you want to. i''ll listen to you! If you want to tell it, do it when you''re ready for it. I will me patient! Love, ykw |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Papilio | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2007 | ||
| Thema's: | ||