Apart
In stilte schreeuw ik, langzaam dreig ik weer
terug te vallen in dat eindeloze, zwarte gat.
Jouw woorden -ze betekenen nog steeds al-
les voor mij- zijn blijven hangen, maar jij gaat
verder, je eigen weg. Ik wil je niet kwijt...
terug te vallen in dat eindeloze, zwarte gat.
Jouw woorden -ze betekenen nog steeds al-
les voor mij- zijn blijven hangen, maar jij gaat
verder, je eigen weg. Ik wil je niet kwijt...
Reacties op dit gedicht
| Studentje: | Zaterdag, december 22, 2007 12:43 |
| Heel herkenbaar. Ik trap er elke keer weer in.. Mooi verwoord hoor Liefs, Studentje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Lucine* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2007 | ||
| Thema's: | ||