het lijkt allemaal zo voorspelbaar
al klinkt het raar
het is niet zoals het lijkt
ik weet niet hoe je het bekijkt
ik zie elke keer weer een kans om te bewijzen
zonder te vallen in prijzen
dat ik ook van anderen kan houden
weet niet wat hun zouden
als ze ooit mijn gedachten konden lezen
zou mijn leven ook een hel wezen
maar gelukkig kan alleen hij dat
hij is het zat
ik geef niet op
met veel problemen, aan kop
staat zijn naam met bloed geschreven
om ooit mijn hele hart te kunnen geven
al mijn gedichten gaan over één en dezelfde persoon
waar ik niet ver af woon
ik geniet van de kleine momenten
zonder centen
gewoon lopen maakt niet uit waar
als jij maar daar
naast me blijft lopen
dus blijf ik steeds hopen
dat je ooit ook zoveel van mij gaat houden
(oké een beetje sleht maar het moest even)