ijsland
Er is niemand om me heen,
ik hoor alleen maar stilte die niet gebroken kan worden.
Het ijs breekt niet, het blijft om koud en eenzaam te zijn,
het wordt vergeten als oude muziekstukken.
De kou laat mij nadenken,
waarom zou ik naar een vrolijke en gelukkige wereld verlangen?
Alles is zinloos,
en het sombere is veel mooier, en kunstzinniger.
ik hoor alleen maar stilte die niet gebroken kan worden.
Het ijs breekt niet, het blijft om koud en eenzaam te zijn,
het wordt vergeten als oude muziekstukken.
De kou laat mij nadenken,
waarom zou ik naar een vrolijke en gelukkige wereld verlangen?
Alles is zinloos,
en het sombere is veel mooier, en kunstzinniger.
Reacties op dit gedicht
| Meijeringen: | Woensdag, december 26, 2007 23:26 |
| vergis je niet hoor, samen kan ook heel koud zijn..maar koud ook weer heel lekker magnummmm..wel goed verwoorde gevoelens.. | |
| Br0ken_R00sje: | Woensdag, december 26, 2007 08:10 |
| je krijgt mijn warmte :) het ultieme geluk? wel, dat is voor iedereen anders denk''k. je zult dagen van geluk kennen, & dagen van verdriet, telkens afgewisseld. Nooit zal je ALTIJD gelukkig zijn of ALTIJD verdrietig. x |
|
| tweety-ysje: | Dinsdag, december 25, 2007 21:15 |
| brrr kou had ik al maar nu nog kouder maar daarom ben ik ook een tweety-ysje hé :d fijne kerst |
|
Over dit gedicht
| Auteur: KoudeNacht | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 25 december 2007 | ||
| Thema's: | ||