zoiets gaat ongedwongen
een orchidee ligt aan jouw voeten
zoet geurend, heel kleurig
niet te koud en niet te warm opgevoed
voorzien van de beste omstandigheden
doch heel ongedwongen, keurig en goed
wat een stralend gezicht al niet kan veroorzaken
ik geloof dat God's liefde daarmee heeft te maken
bij jou kan ik mijn glimlach niet bedwingen
omdat je heel ongedwongen, zomaar heel mooi
de meest wonderlijke liederen kan zingen
daarmee raak je altijd de juiste toon
laat je een melodie in mijn hart liefdevol horen
zoiets gaat geheel ongedwongen
geheel zonder aankondiging
als ik aan jou denk
dan denk ik aan mijn meest tedere
herinnering
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij*: | Zaterdag, december 29, 2007 14:43 |
| wow! :) ja.. ik heb dat ook.. met stralende gezichten (sterrenregens! lentebloemen!!) kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Summerfee | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 december 2007 | ||
| Thema's: | ||