winter aan zee
het stille geweld van de zee
waarlangs meeuwen en scholeksters staan
te verwaaien
het drietenig strandlopertje
op en neer tussen aan- en afspoelende baren
dribbelt
lichamen van woorden in duikvlucht
zonder betekenis
maar al acrobatisch
alsof ze even in het zand willen bijten
en dan verdwijnen
in wit schuim van
woelig
water
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Zaterdag, december 29, 2007 15:04 |
| prachtig, uit de losse pols, knap!! Liefs, nino. |
|
| Quicksilver: | Zaterdag, december 29, 2007 13:20 |
| Nou in dit gedicht,heb jij mij bij mijn hart te pakken!! de zee die ik zo bemin!!ik proef en ruik het helemaal... ik wens je een fijne dag toe..Dicky |
|
| japonica: | Zaterdag, december 29, 2007 12:26 |
| Nog meer Wad-nostalgie in prachtige verwoording. Groeten Japonica |
|
| doetsi: | Zaterdag, december 29, 2007 11:20 |
| Genietend gelezen, je ziet ze dribbelen. mooi | |
| lommert: | Zaterdag, december 29, 2007 08:38 |
| heerlijk je weer te lezen..vaak gedacht: zou hij de benen genomen hebben of erger;)...heerlijk zee-gezicht laat je preoven...goede morgen Conan... stevige groet willem |
|
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 december 2007 | ||
| Thema's: | ||