Afscheid zonder begin
uitgestrekte armpjes
verlagen naar liefde
smekende oogjes
willen niet gaan
mama riep je zacht
laat me blijven
mama, mama
nee doe het niet
angstig werd ik wakker
handen op mijn buik
je bent er nog
ik voel je diep in mij
zachtjes zeg ik
nee lieverd
het is onmogelijk
je moet bij mama vandaan
verlagen naar liefde
smekende oogjes
willen niet gaan
mama riep je zacht
laat me blijven
mama, mama
nee doe het niet
angstig werd ik wakker
handen op mijn buik
je bent er nog
ik voel je diep in mij
zachtjes zeg ik
nee lieverd
het is onmogelijk
je moet bij mama vandaan
Reacties op dit gedicht
| kleintje_17: | Maandag, februari 04, 2008 12:05 |
| heel veel sterkte met dit grote verlies als je een luisterend oor nodig hebt ik ben er voor je! ik weet wat je meemaakt Groet Kleintje_17 |
|
| sunset: | Vrijdag, januari 04, 2008 13:12 |
| Dit raakt me. En ik zie geen fictie staan. Wat moet dat erg zijn. Liefs en mijn meelevende genegenheid, sunset |
|
| Anjelina: | Vrijdag, januari 04, 2008 09:37 |
| Wat droef. liefs |
|
| Vervelende meid: | Vrijdag, januari 04, 2008 02:34 |
| pakkend.... | |
| death_darkness: | Vrijdag, januari 04, 2008 01:36 |
| :oga je een kind krijgen en ga je abortus doen? mooi geschreven,ik wordt er helemaal stil en verdrietig van. xx liefs dd |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Luna( ) | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||