Witte rozen
Witte rozen
Als bij witte rozen
op jouw graf,
sterft er wat in mij
iedere koude winter.
Maar in de lentezon
bloeit mijn hart,
ik maak weer plannen
zie weer leven in jouw struik.
Als de nieuwe knoppen
ontwaken,
in de felle zon
kan ik het leven weer aan.
Als bij witte rozen
op jouw graf,
sterft er wat in mij
iedere koude winter.
Maar in de lentezon
bloeit mijn hart,
ik maak weer plannen
zie weer leven in jouw struik.
Als de nieuwe knoppen
ontwaken,
in de felle zon
kan ik het leven weer aan.
Reacties op dit gedicht
| Orphan Angel: | Maandag, maart 11, 2002 04:37 |
| Heel mooi gezegd Nyonya... | |
| Nimf: | Woensdag, maart 06, 2002 11:16 |
| knap verwoord. put kracht uit dit gevoel dat je nu bezit. het helpt je verder. liefs nimf | |
| Di Angeli: | Dinsdag, maart 05, 2002 23:52 |
| Heel mooi Nyonya. Dat is ook verwerken. Alles wordt uiteindelijk mooier....nog mooier je doet het zelf. | |
Over dit gedicht
| Auteur: nyonya | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||