Blauwe bloem
in een veld waar niets anders groeit dan onkruid
vond ik een mooie blauwe bloem
ik boog in zijn richting om zijn geur op te nemen
het deed me weer aan jou denken
gevonden datgene wat ik miste
nachten lang heb ik niet kunnen slapen
durfde het niet meer
wanneer ik droomde verdronk ik in de oceaan
snakte ik naar de kust waar ik mijn hoofd neer kan leggen
alles komt nu weer boven
dus zelfs ik na het ruiken aan die mooie blauwe bloem
mijn besluit stond vast
nam de bloem mee
nu is hij opgedroogd
en is het te laat
zelfs blauwe bloemen hebben water nodig
om te kunnen overleven
zolang ze niet te vinden zijn in nachtmerries
Reacties op dit gedicht
| Cora (ZIJ): | Maandag, januari 07, 2008 12:21 |
| Zelfs blauwe ja ;) | |
| bijouken: | Maandag, januari 07, 2008 12:19 |
| Plant ze opnieuw waar ze thuishoort, zo een zeldzame soort hoor je niet te plukken. Geniet ervan in pure natuur. Liefs, knuffel. |
|
| Mamsiemomo: | Maandag, januari 07, 2008 00:05 |
| Volgens mij is het nooit echt te laat...... Liefs, Mo |
|
| lexx: | Zondag, januari 06, 2008 20:29 |
| je had dat blommeke wat gras moeten voeren richard! :) | |
| MayadeBij*: | Zondag, januari 06, 2008 20:19 |
| dit is wel èrg dramatisch hoor :) ik griste ze uit de bloembakken van de buurtvrouwen ´kijk mamma´ ;) (boze geruchten) kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||