gemiste kans
de wind als drager van mijn verlangen
de reflectie van mijn gedachten
in zon en water
hand in hand slepend door het zand
waar de schaduw op de natte vlakken
vervaagt
als 't water zich trugtrekt naar de rand
te lang gewacht, slechts kijken
naar de toppen van de boom om
alles wat niet kan
te laten lijken
om alles wat niet kan, te moeten ervaren
tussen de rand van schemer en de dageraad
beseffend dat wens
de dag niet haalt.
B+)
Reacties op dit gedicht
| Chatterley: | Maandag, januari 14, 2008 23:10 |
| Prachtig mooi geschreven, Liefs, Chatterley |
|
| Free@Bird: | Maandag, januari 14, 2008 22:56 |
| Mooi heb dit graag gelezen liefs, kerima |
|
| Little-Princess: | Maandag, januari 14, 2008 22:55 |
| je schrijft ontzettend mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Kenny Jones | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||