verlaat mijn hart...
Laat me even
berusten
in de stilte van de dag
omarm mij
met rust in serene pracht
verlaat mijn hart
het is al te lang geleden..
geef mij de kracht
om verder te leven
open mijn armen
maar omhels
geen nieuw bestaan..
mijn armen blijven leeg..
hoe ver ik ze ook spreid..
mijn rust is nog niet gevonden..
omdat jij nog een deel
van mijn leven lijd..
15/01/08
*lucienne*
Reacties op dit gedicht
| Imbroglio.: | Dinsdag, januari 15, 2008 18:47 |
| Prachtig verwoord. Liefs x | |
| X-Anna: | Dinsdag, januari 15, 2008 13:56 |
| Wow, prachtig gedicht. Heel sterk vooral dat lIJd aan het eind. Liefs, Anna |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Persoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||