Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
De zwerver
Op het hoekje van de straat
Met zijn zijn fles en zijn viool
Een slok om te kou te verdrijven
Dat is de taal die hij verstaat
Gehuld in een versleten deken
Staart hij naar een witte duif
Zoekend naar de laatste kruimel
Die de eenzaamheid even doet doorbreken
Wachtend op de koude nacht
Die spoedig zijn intrede weer zal doen
Denkt hij aan een goed verleden
Hopend op een toekomst net als toen
Reacties op dit gedicht
MVE vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Windwhisper
:
Woensdag, januari 16, 2008 12:35
ach zo heeft een ieder zijn of haar dromen toch
lieve groet Cobie
Over dit gedicht
Auteur:
MVE
Gecontroleerd door:
Anastacia
Gepubliceerd op:
16 januari 2008
Thema's:
[Eenzaamheid]