Definitief Einde
Grimmig wisselend
ijskoud mijn grimas
woorden denderen
mijn brein tot waanzin
inhoudsloos in ratio
doelloos zwerven
wie koelt mijn zon
tot bevroren nacht
rode hellebrand
zwart geblakerd land
leven is gestopt
giftig de dampen
bevroren wereld
eruptie en oerknal
gruizelementen
in de kosmos.
07-03-‘02/00:06
Reacties op dit gedicht
| dotje: | Donderdag, maart 07, 2002 22:53 |
| wauw, mooi geschreven Wil, liefs Dotje |
|
| Nimf: | Donderdag, maart 07, 2002 10:57 |
| het vierde en het vijfde stukje vind ik ijzersterk, erg goed. heel diep dit... xx Nimf |
|
| Supershirley: | Donderdag, maart 07, 2002 10:38 |
| Nou en hoe!!!! Ik zie de zon stralen van verre! Mooi gedicht! Liefs Shirl |
|
| pramodah: | Donderdag, maart 07, 2002 01:10 |
| dit vind ik een van de mooiste die ik van jou al gelezen heb ik zie er de eeuwige oneindigheid in....... pramodah |
|
| Sheena: | Donderdag, maart 07, 2002 01:04 |
| Definitief geen einde, schop onder je kont, hop richting de zon .... strenge Sheen |
|
| waterval: | Donderdag, maart 07, 2002 00:57 |
| je gaat niemand vinden om die zon te koelen hoor.... :-)) | |
| christina: | Donderdag, maart 07, 2002 00:46 |
| Maar lieve Angeli het einde is er nog niet Morgen schijnt hij weer de zon Liefs Christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||