verbonden
Twee harten die hetzelfde voelen,
jou ziel verbonden met die van mij.
Tientallen kilometers gescheiden,
ben je toch steeds heel dichtbij.
In de golven hoor ik je stem.
In de regen voel ik jou tranen.
In de zon voel ik jou warmte.
In de wind voel ik jou adem.
In het diepst van de nacht
zie ik jou ogen, zo mooi, zo zacht.
In de helderheid van de dag
zie ik je stralende lach.
Wij tweeen zijn verbonden
door een onzichtbare lijn.
Ondanks de afstand
kunnen we toch heel dichtbij elkaar zijn
jou ziel verbonden met die van mij.
Tientallen kilometers gescheiden,
ben je toch steeds heel dichtbij.
In de golven hoor ik je stem.
In de regen voel ik jou tranen.
In de zon voel ik jou warmte.
In de wind voel ik jou adem.
In het diepst van de nacht
zie ik jou ogen, zo mooi, zo zacht.
In de helderheid van de dag
zie ik je stralende lach.
Wij tweeen zijn verbonden
door een onzichtbare lijn.
Ondanks de afstand
kunnen we toch heel dichtbij elkaar zijn
Reacties op dit gedicht
| RedFire: | Zaterdag, maart 09, 2002 17:42 |
| Mooi! Ik hoop écht dat er zoiets bestaat als twee harten die niet te scheiden zijn, niet door tijd of afstand of eender wat...Zelfs niet door hersenkronkels of problemen...QSHES REDFIRE | |
Over dit gedicht
| Auteur: knabbeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||