intolerantie à la Wilders
wanden met wit krijt reeds ijken
in de handen mensenlijken
doden dansen ereronden
vrijheid vluchtend in seconden
herinneringen enkel sporen zand
zon die sterft in ‘t morgenland
stof is alles wat ons blijft
als het duister ‘t licht verdrijft.
sunset 23-01-2008
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Woensdag, januari 23, 2008 22:25 |
| het spoor bijster, en toch is hij niet gek mss levensmoe? Liefs, nino. |
|
| elze: | Woensdag, januari 23, 2008 21:14 |
| zo is het maar net Ingo,,,maar wat vindt je van de angst die ronddwaalt? .. laifs elze |
|
| hiljaa: | Woensdag, januari 23, 2008 17:02 |
| zwaar maar sterk verwoord knufliefs--hiljaa-- |
|
| arie: | Woensdag, januari 23, 2008 16:52 |
| De geschiedenis lijkt zich keer op keer te herhalen..:( liefs, arie |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, januari 23, 2008 15:25 |
| mooi | |
| Ria -rimpeling-: | Woensdag, januari 23, 2008 15:01 |
| Zeer treffend verwoord!! liefs Ria |
|
| Artifex: | Woensdag, januari 23, 2008 12:33 |
| Treffend neergezet. Liefs, Artifex. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||