In de wanden
Elke keer als jij door je knieën buigt
bloedt je leeg, brandt het licht nog?
Zulke dingen mag je niet vergeten,
ze stelen je handen en voor jij het weet
hangen ook daar de resten van je leven
zomaar te kijk voor iedereen, wil je dat?
Ze zouden voorbijlopen met ingehouden pas,
je gordijnen die niet helemaal sluiten
zullen je verraden en je mond opentrekken
als ze je in het midden van de nacht
om een verklaring komen vragen en je lichaam
ondersteboven houden dat het er vanzelf wel uitlekt.
Reacties op dit gedicht
| NnEAh: | Vrijdag, januari 25, 2008 23:25 |
| Ow ok, fijn! Je schrijft goed :-) Hanne |
|
| wijnand.: | Vrijdag, januari 25, 2008 18:16 |
| knap | |
| lexx: | Vrijdag, januari 25, 2008 18:11 |
| :) goed werk .. | |
| Hannepon: | Vrijdag, januari 25, 2008 18:08 |
Ja :) ik ben ook hanne |
|
| NnEAh: | Vrijdag, januari 25, 2008 17:55 |
| prachtig neergezet. Naamgenoot? Groetjes Hanne |
|
| De kleine Vos: | Vrijdag, januari 25, 2008 17:51 |
| Het ontroerd me en waarom weet ik niet Sonja | |
| Hannepon: | Vrijdag, januari 25, 2008 15:51 |
Dus ik moet nu een bad nemen? |
|
| ela: | Vrijdag, januari 25, 2008 15:40 |
| Als het gemoed te slecht wordt is het tijd voor een warm verkwikkend bad. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hannepon | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||