Dementie II
Twee jaar geleden had de arts het vastgesteld,
Toen was ze alleen nog een beetje vergeetachtig,
De ziekte heeft haar geheugen snel geveld,
Want inmiddels lijkt ze wel ergens achter in de tachtig.
Dan spreek je over vroeger met je opa,
Over dat je klein kind was, over foto’s met de hond.
Maar dat is ze al allemaal kwijt, mijn oma,
Dat weet ze al niet meer, ze kijkt je aan en luistert met open mond.
Als ze dan toch bij ons op bezoek zijn,
Of wij even bij hun op de koffie gaan.
Dan doet het me toch wel heel veel pijn,
Dementie, het grijpt je toch wel aan.