Moment
In de stille wateren
verder dan de felste ster
in de dromen van een kind
gevuld met fantasie, omringd
door onwerkelijke werelden
Aan de overkant staat zijn
schaduw, gevangen in een
zonnenstraal, getekend door
de regenboog en verdrongen
door de koude lucht
Op de vleugels van een zwaan
vloog hij mee naar de kant
waar zijn geliefde stond te wachten
verlangend en aanbiddend
De zwaan streek neer voor haar voeten.
Hij pakte haar handen
sloot zijn ogen en kuste haar zachte lippen
Een moment lang voelden ze niets,
behalve de warmte die gedeeld
werd en de liefde die gevoeld werd
Al zou een moment een moment
niet zijn, werd die toch
geschept door haar herinnering.
Reacties op dit gedicht
| the offspring: | Vrijdag, januari 25, 2008 22:32 |
| wat een mooi intens gedicht, hoe kom je toch op zulke mooie zinnen. liefs jouw piloot |
|
| Nyuka: | Vrijdag, januari 25, 2008 21:44 |
| laatste strofe maakt hem mooi Xx Nyu~ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Emilia | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||