allesdodende beestje (tijd).
Trek krassen door de beelden die ik liefheb,
ze leiden me af
en
oogsten pijnscheutjes in mijn gemoed
verstoren die lach in zijn zijn,
sluiten deuren
voor wie hem volgen wil
en
de zandloper loopt halfvol
ongestoort
ongegeneert...............
Sammeke.
...
..
.
..
...
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Vrijdag, maart 08, 2002 22:37 |
| héél erg mooi gedicht.... | |
| Robski: | Vrijdag, maart 08, 2002 19:40 |
| Heel mooi Sammy.. af en toe moet je een pakketje gevoelens laten liggen langs het pad, niet oprapen of juist een pakketje dat ooit eens werd gekoesterd maar te zwaar wordt om te tillen laten vallen... om zelf de rug weer recht te kunnen krijgen en de zon tegemoet te kunnen lopen Liefs, Rob |
|
| Driegeetjes: | Vrijdag, maart 08, 2002 10:12 |
| Is een 'kras' gedicht Sammy... Moest het ff een paar keer doorlezen op de vroege morgen. Maar... Pfff...! Die is móóóii! DrieGeetjes |
|
| free: | Vrijdag, maart 08, 2002 09:02 |
| heel diep en mooi... liefs free |
|
| Wim Meeus: | Vrijdag, maart 08, 2002 00:43 |
| Het gevoel komt compleet eruit gelopen Sammeke ... Verzet je tegen die gedachten/gevoelens ... Sterkte ... knuffff (als mannen onder elkaar) Groetjes van Wim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sammy de zutter | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||