verzameling geluk
Ik draag de zon
op m'n gezicht
laat de wolken
in het niets verdwijnen
laat het licht
vol in mijn ogen schijnen
mijn mond lacht tranen
van plezier
ik zing alleen
maar jubeltonen
ik grabbel
elk stukje geluk
tot ik het
niet meer dragen kan
en stop het
in mijn rugzak
om reserves te bewaren
en af en toe snoep ik ervan
een verzameling van jaren
verdriet dat op
mijn weg verschijnt
brengt mij heel soms ten val
maar altijd krabbel ik weer op
al valt het nog zo tegen
ik ben blij met alle rijkdom
die ik heb meegekregen
op m'n gezicht
laat de wolken
in het niets verdwijnen
laat het licht
vol in mijn ogen schijnen
mijn mond lacht tranen
van plezier
ik zing alleen
maar jubeltonen
ik grabbel
elk stukje geluk
tot ik het
niet meer dragen kan
en stop het
in mijn rugzak
om reserves te bewaren
en af en toe snoep ik ervan
een verzameling van jaren
verdriet dat op
mijn weg verschijnt
brengt mij heel soms ten val
maar altijd krabbel ik weer op
al valt het nog zo tegen
ik ben blij met alle rijkdom
die ik heb meegekregen
Reacties op dit gedicht
| CBR: | Maandag, februari 04, 2008 20:37 |
| Zo mooi verwoord! liefs cbr |
|
| Will Hanssen: | Maandag, februari 04, 2008 19:33 |
| Heel mooi positief gedicht! Liefs, Will |
|
| Adelaar: | Maandag, februari 04, 2008 18:02 |
| En hoe voller de rugzak, des te lichter het lopen wordt;) Mooi verwoord. Liefs,Ruud |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ria -rimpeling- | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||