gevangen herinnering
wervelend en balancerend
wachtend op het antwoord
terwijl de vraag
immer heeft bestaan
hangend boven het ravijn
strengen scheuren hoorbaar
terwijl ik wacht
op de val
zwaartekracht wacht
mijn tijd is gekomen
mijn wonden zijn dieper
dan de kloven in jouw
gestoorde geest
en de glazenbol waar je
me in hebt gevangen
is aan het barsten
het gaat onder
tegelijk met mij
en toen was er niets meer
dan een gevangen
herinnering
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Zaterdag, februari 16, 2008 20:21 |
| Gevoelig en zeer rakend verwoord. Prachtig gedicht. Liefs van Marousia | |
| Gert: | Donderdag, februari 14, 2008 18:28 |
| Oef, deze is heel sterk en mooi! Liefs van mij:) |
|
| Black Lord: | Vrijdag, februari 08, 2008 11:28 |
| een herinnering mag je laten gaan houd hem niet gevangen misschien wil hij positief zelf wel blijven dat geeft meer vreugde en minder pijn knuf kisss |
|
| Klaes: | Woensdag, februari 06, 2008 20:13 |
| appart leafs/klaes |
|
| Artifex: | Woensdag, februari 06, 2008 18:34 |
| Indringend en rakend gedicht. Warme knuffel... Liefs, Artifex. |
|
| white angel: | Woensdag, februari 06, 2008 11:19 |
| erg mooi geschreven | |
| sunset: | Woensdag, februari 06, 2008 10:40 |
| Dit gaat voelbaar diep. Liefs en warme knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||