De wolken drijven langzaam voorbij,
Langzaam wordt het donker buiten,
Net zo donker als in mijn hart,
Net zo koud als ik het nu heb

Het voelt zo leeg in mij,
Net alsof,
Jij al het geluk uit mij hebt meegenomen,
Toen jij mij verliet…

Het is alweer even geleden,
Maar toch kan ik het niet loslaten,
Ik kan je niet uit mijn gedachten zetten,
En besef ik niet,
Dat ik zonder jou,
Door met mijn leven moet gaan.

Het leven is hard,
Het is moeilijk,
Om iemand te kunnen vergeten,
Waarvan je echt hield,
Waar je het zo leuk mee had,
En die jou toch zoveel pijn heeft gedaan.

Soms heb je moeilijke tijden,
En is het fijn als je iemand hebt,
Die jou begrijpt,
Die naar jou luistert,
En zich voor jou geeft.

Jij was zo iemand,
Bij jou kon ik altijd terecht,
Jij luisterde naar me,
En gaf me een goed gevoel,
Het gevoel van blijdschap,
En geluk.
Op jou kon ik altijd rekenen,
Maar nu,
Nu is alles anders,
Niet meer zoals het ooit was…