Wederom
En wederom droomde ik over water
vloeibaar geworden landtongen
fris groen gras bedolven onder
kolkende massa, alles meenemend
‘t Landschap veranderde
drassige natte weidegrond
uit vaste rotsen spatte zeevocht
sloegen benauwde muren omver
Als dominostenen vielen ze
de brokstukken ooit gebouwd
ruimte creëerde weer de paden
het water kwam tot onze knieën
Reacties op dit gedicht
| Ludy: | Zondag, februari 10, 2008 17:39 |
| :) Uit water kwamen wij voort en het water neemt terug om nieuwe kansen te creëren. Mooi! Fijne verjaardag Cora! Liefs, Ludy |
|
| lommert: | Zaterdag, februari 09, 2008 11:57 |
| dit is een prachtig gedicht..echt zo beeldend willem |
|
| japonica: | Vrijdag, februari 08, 2008 23:08 |
| Alle gekheid op een stokje, maar dit is weer fenomenaal goed geschreven. Liefs Jap |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cora (ZIJ) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||