de diepte met licht
het gat was zwart
het is zo diep
maar daar boven
ergens zie ik het licht
dat gat dat mij hier in zoog
maar ik kruip stilaan
rustig stap voor stap
weer naar boven
het gat heeft mij niet meer
zo sterk in grip hoor
neen, stilaan maar zeker
maak ik mij los
en ga op naar de licht top
die ik zie nu zo klein
maar die steeds grootter word
tot ik naar benden kijk
en dan zie dat het
zwarte gat verdwenen is
dan is het liefde, vreugde
al dat telt voor mij
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Maandag, februari 11, 2008 19:30 |
| Een zwart gat is verdwenen..en bracht de liefde dichterbij.. Mooi geschreven Liefs van mij Dicky |
|
| _Lieverdje_: | Maandag, februari 11, 2008 14:53 |
| het licht kom dichter en dichter en zal heel jouw leven op komen lichtten wees daar maar zeker van liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tweetyke | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||